тӱгычын

тӱгыч(ын)

Г.: тӱгӹц(ӹн), тӱц(ӹн)

снаружи, с улицы, со двора, с воли

Тӱгыч кычкыраш кричать с улицы;

тӱгыч пурташ занести со двора.

Тӱгыч яндар юж пура. [/i]В. Косоротов.[/i] Снаружи идёт свежий воздух.

Тӱчым тӱгыч мый омсам. [/i]Г. Матюковский.[/i] Снаружи закрыл я дверь.

Сравни с:

тӱжвач, тӱжвачын